62
Het publiciteitsbeginsel als voorwaarde voor eigendoms-
verkrijging van onroerende goederen vindt toepassing in alle
landen en zelfs in den goeden-ouden-tijd, het specialiteitsbe
ginsel is veel later op den voorgrond getreden, omdat de
totepassing ervan uitsluitend bij de techniek berust.
Het ligt voor de hand, dat ook in de Inlandsche Maat
schappij moet gezocht worden naar eene soort openbaarheid,
want zonder die openbaarheid geen rechtszekerheid van
grondbezit. In de adat van den Javaan is het de bemoeienis
van het Desa-hoofd en voor den Maleier is het de bemoeienis
de.r inheemsche rechtbank, die symptomen voor eene zooda
nige openbaarheid in zich sluiten. Wel heeft hier koop en
levering tegelijkertijd plaats, doch wrrt is die bemoeienis
anders dan eene soort van bekrachtiging, eene vastlegging
der mondeling of schriftelijk aangegane transactie, die buiten
Desa-hoofd of inheemsche rechtbank heeft plaats gehad?.
Het zal daarom niet lastig zijn voor den wetgever, door
hierop voort te bottwen, een instituut in het leven te roepen,
dat op meer volmaaktheid kan aanspraak maken. Heeft niet
Mr. van Vollenhoven gezegd in zijn „De Indonesiër en zijn
grond", dat we van die adat geen adat-museum moeten
maken. Adatrechten, die niet meer voldoen aan de eischen van
den tijd, die in hun ontwikkelingsphase bij de economische
ontwikkeling ten achter blijven moeten opgeruimd worden.
In de Economist van het jaar 1881 schrijft I. Boer Hzn. over
deze openbaarheid:
„De volledigste openbaarheid bestaat slechts in naam,
indien door eenvoudige grenswijzigingen de traditie als
geheime eigendomsverkrijging mogelijk blijft. Als ge
heime overgangen alle zekerheid omtrent de rechten op
gedeelten van eigendommen wegnemen, vervalt ze ook
voor het geheel. Want wat is de zekerheid van het recht
op het geheel, anders dan de som van de zekerheid
der rechten op de deelen? Wil men dus volledige open-
