123
botertje tot den boom is. Maar ten tweede, dat wanneer
wij geen orde gaan scheppen in den grondbezit-chaos, wij
over enkele tientallen jaren omkomen in de grant-perkara's.
Het grondbezit is de eenige vorm van bezit, welken de
inlanders als zuiver reëel bezit voelen. Wil het go'üver-
nement zelf niet als propagandist van het bolsjewisme
fungeeren, dan zal het maatregelen moeten nemen, dat dit
grondbezit volkomen gewaarborgd wordt nu én voor
de toekomst.
LOUP.
Ik weet niet, waarover ik mijn gevoelen moet laten gaan,
over de onderdak te brengen ambtenaren, over Loup, omdat
hij slechts over eene loupe met een beperkt gezichtsveld
beschikt, over het vrouwtje, dat met nabestaanden op een
stuk grond werkt, over de visschers, die erop uittrokken
om te visschen en werken, hard werken, over den Con
troleur, die opgescheept zit met precies getelde één honderd
en vijftig grondkwesties, over den Arabier met zijn vol
komen zuiver bewijs, over dien Toengkoe besar of Sultan,
die perceelen verkoopt, hetgeen zij niet mogen of
over een Kadaster, dat ingevoerd moet worden, waar het
reeds bestaat en dan nog wel alles „Simple comme bonjour".
Ik weet het niet. Het artikel zegt veel en ook niets om op
voort te borduren, daarom moet ik mij bepalen tot het ont
leden.
Om zich een beeld te vormen van den rechtstoestand van
den bodem moeten we ons afvragen, of we ons bevinden
in rechtstreeks-bestuurd gebied of in zelfbesturende land
schappen. Alleen in die landen waar de Vorsten of Volken
zelfbestuur bezitten, treffen we het grantstelsel aan. In mijn
vorig artikel schreef ik reeds op bladz. 73 dienaangaande:
„Ook hier zijn door mij diverse grove en groote fouten
bij den opzet en de bijhouding geconstateerd, doch deze
