21
Aanteekeningen van de Redactie
1) De ontwikkelingsmethode van Krueger uiteengezet en
uitgebreid door H. Boltz. (zie „Entwickelungsverfahren zum
Ausgleichen geodaetischer Netze nach der Methode der
kleinsten Quadrate") en door K. Friedrich (zie Z.f.V. 1930:
"Beitraege zur direkten und indirekten Aufloesung derNor-
malgleichungen") geeft een methode aan de hand, om zelfs
bij een „ontzaglijk" aantal voorwaarden het rekenwerk te
beperken.
2) Tegengesteld aan het „vector-begrip" is de z.g.
„scalaar", het onbenoemde getal in de wiskunde.
3) Men noemt ze ook „vector-componenten".
4) Twee aan elkaar toegevoegde complexen.
5) Dit is gemakkelijk in te zien, immers:
a cosa i sina) X b (cos/3 i sin/3)
b cosa i sina) X a (cos/3 i sin/3)
en dit is in vectoranalytische vorm aldus:
a« X b/3 b« X
6) door eliminatie van k die als hulponbekende kan
worden opgevat.
7) In fig. 1 is wM verkregen door sommatie der vector
componenten ix en iy
In fig. 2 werden richtingen uitgezet, die het dubbele
bedragen van azimuths; zoo is de eerste richting 2 X 193°
26°, de tweede richting 2X216° 72° enz. (zie kol. 6).
Deze richtingen kunnen met een graadboog worden
uitgezet.
Langs bedoelde richtingen worden (desnoods met een
dubbele decimeter) de lengten der correspondeerende poly
goonzijden afgezet, zoodat men de volledige vectorvoor
stelling verkrijgt; de vector [S2p] vectorsommatie ont
staat door de verbindingslijn te trekken van het beginpunt
van de eerste vector tot het eindpunt van de laatste vector;
dit systeem is uit fig. Ill af te leiden.
