17
Tot herpolygoneering van Soekaboemi, Buitenzorg en Ba
tavia wordt besloten. De gemeenten betalen een vastgesteld ge
deelte der kosten en verleenen hun hulp bij den aanmaak der
verzekerings-palen.
Voor de verzekering der punten van de polygoonnetten der
genoemde gemeenten werd gebruik gemaakt van betonnen pa
len. Deze palen werden geplaatst op de kanten der wegen,
terwijl het bovenvlak van den paal gelijk werd gehouden met de
oppervlakte van den weg. En nu springt dadelijk in het oog, dat
in tegenstelling met de vorige perioden, de eisch van bruikbaar
heid bij den opzet dezer werkzaamheden als hoofdmotief heeft
gegolden. Het verzekerde punt moest aan de oppervlakte van den
weg liggen, zoodat zonder vele bijkomende werkzaamheden als
uitzettingen, wegopenkappingen, dit punt direct bruikbaar zou zijn.
Dit impliceert in geenen deele, dat aan de hechtheid der ver
zekering van het punt minder aandacht zou zijn besteed. Integen
deel, meer bouwend op de werkwijzen in Europa, waarbij de on-
dergrondsche verzekering minder werd toegepast, werd de zware
verankering voldoende waarborg geacht tegen verschuiving.
Waarom nu niet van straatpotten gebruik werd gemaakt zal slechts
voor een klein gedeelte toegschreven kunnen worden aan de
klachten van Bandoeng, maar hoofdzakelijk het gevolg zijn van
het feit, dat een verzekering middels straatpotten nogal kostbaar
is. En al moet aan deze financieele factor een groote coëfficiënt
worden toegekend, (de polygoonverzekering van Batavia had
minder kans van slagen gehad, indien de gemeente Batavia in-
stede van 20.000.een bedrag had moeten neertellen van
60.000.toch mag hieraan nimmer een alles overheer-
schende waarde worden toegedacht. Iets goeds is nu eenmaal
duur en goed moet toch zeer zeker een primaire, eisch blijven voor
een dergelijk permanent bezit. Echter, waar geë'n geld is verliest
de keizer zijn recht. Zoo zullen de financieele omstandigheden en
consequenties steeds in hooge mate de oplossing van het verzeke-
ringsvraagstuk en onderhoud blijven beïnvloeden.
In verband met het later door sommigen ingenomen stand
punt, dat het midden van den weg als plaats voor de verzekering
meer geschikt is dan den kant der wegen, welke daarvoor in
Hortsing t. a. p.
aant. red. op Hortsing t. a. p.