82
Het resultaat was een hinkend kadaster, een instituut waarmee
de ontwerper tenslotte zelf geen weg wist, al heeft hij dat nooit
erkend. Door maar iets van het bestaande te handhaven, zonder
daarbij een duidelijke grens aan te geven, ontstond een niet meer
weg te werken tweeslachtigheid en een eindelooze reeks van
meeningsverschillen betreffende de interpretatie der toe te passen
voorschriften.
In deze meening worden we nog gesterkt door de vele tegen
strijdigheden in de „Algemeene Instructie voor de Ambtenaren van
het Kadaster", zijnde het resultaat van Verstijnens poging om tot
herziening van de kadastrale wetgeving te geraken. Hierover
echter meer in het volgende hoofdstuk.
Sub. 2. 1Het behoeft ons niet te verwonderen, dat men aan
dezen grondslag voor een goed kadaster weinig aandacht be
steedde. Van een permanente verzekering der veelhoekspunten was
in Holland ook geen sprake geweest. En evenals daar was men
de meening toegedaan, dat de kaart, gebaseerd op een tijdelijk
verzekerd polygoonnet, an sich, voldoende was om de terrein
toestand eens en vooral vast te houden. Daarbij was geen rekening
gehouden met de specifiek Indische toestanden, die een deugde
lijker vastlegging der grenzen eischten, dan elders het geval be
hoefde te zijn. Een blad opgemeten aan de hand van den terreins
toestand van 50 jaar geleden, geeft thans die toestand in geen
enkel opzicht meer weer; de mutaties in den rechtstoestand en de
wijzigingen in de bebouwing, het verloop en de aanduiding der
grenzen hebben die kaart sindsdien een volkomen ander aanzien
gegeven. Het is onmogelijk gebleken, die wijzigingen te verwerken
zonder te beschikken over terreinsvoorwerpen, die blijvend zijn en
gehouden kunnen worden. Evenwel had men toen nog niet de
ervaring van heden; Verstijnen gaat dan ook wat betreft deze
lacune in zijn opzet vrij uit.
De reorganisatie is gefaald, althans het doel, dat Verstijnen
zich voor oogen had gesteld, zij het dan eenigszins vaag, is niet
bereikt. Toch moeten we weer bewondering hebben voor de wijze,
waarop hij, zonder aan de bestaande wetgeving te tornen, zijn
stelsel in het bestaande wist te passen.
r) Zie blz. 28 van dezen jaargang.
