De detailmeting vond geregeld voortgang; tengevolge van aan
merkelijke terreinsveranderingen moesten in de reeds opgemeten
secties A tot en met D aanvullende metingen plaats vinden, die
soms zeer omvangrijk waren.
Met het verstrekken van kaartjes en inhoudsopgaven van uit
te geven perceelen werd voortgegaan; ook is een aantal erfpachts-
perceelen ingemeten en kadastraal toegepast." W.N.
Moeten we uit dat verstrekken van kaartjes opmaken, dat men
in Holland naar het meetbriefsysteem toe wil?
Opvallend is daarnaast het aanhouden van de middens der ka
nalen als sectiescheidingen, waartoe hier te lande onlangs ook
werd besloten, zooals uit de binnenkort verschijnende kadas-
treeringsinstructie zal blijken.
R. Jaargang 1938, af lev. 4.
Hierin is verkort opgenomen een voordracht, door A. Daanje,
landmeter te Eindhoven, voor zijn collega's gehouden en getiteld
„Over het meten in zoogenaamde oude plans".
Bij ons zou de titel kunnen luiden: „Metingen ten behoeve van
de opmaking van splitsingsmeetbrieven".
De landmeter in Holland stelt zich bij het opmeten van terreinen
volgens S. 3 vragen: le. hoe kan ik de nieuwe grenzen goed
kaarteeren, 2e. hoe de oppervlakte goed berekenen en 3e. hoe de
opgemeten grenzen weer nauwkeurig uitzetten.
Hij heeft daarbij de keuze uit 3 methoden.
I. De oude grenzen als meetlijn gebruiken en daarin de nieuwe
grens opvangen.
II. Hetzelfde doen, doch in meetlijnen langs de oude grenzen.
III. In polygoonverband meten.
De eerste methode wordt vrijwel niet meer gevolgd, de 2e is
de meest voorkomende en de 3e is in opkomst, doch naar S. meent,
wordt er nog onvoldoende gebruik van gemaakt.
De eerste methode verwerpt hij geheel, daar de nauwkeurigheid
niet meer voldoet aan de door het publiek te stellen eischen. De
2e methode biedt reeds meerdere voordeelen.
Gelijktijdig met deze werkwijze is de betere voorziening in de
afpaling gegroeid, omdat de meetlijnen moesten worden vast
gelegd. Het nadeel van deze methode zou eerst goed aan den dag
182
