21
b. Het ontstaan van de „tanah onbekend" perceelen.
Eenige jaren geleden is het aantal te Batavia nagegaan. Men
kwam toen op een hoeveelheid van ongeveer 3000, dat is 1/6 van
het aantal eigendomsperceelen binnen de Gemeente gelegen. Het
grootste gedeelte er van is door anderen dan de eigenaren in bezit
genomen.
Hoe het mogelijk is, dat er zoovele zijn, vindt zijn verklaring
in de oude koloniale toestanden. In Europa is zooiets ondenkbaar.
Tegenwoordig ontstaan er te Batavia waarschijnlijk maar zeer
weinig meer.
Vroeger vertrok er blijkbaar nogal eens een Europeesche grond
eigenaar met of zonder de Noorderzon naar Patria, zijn eigendom
men voor de liefhebbers achterlatende.
Ook Chineezen getroostten zich toen vaak niet de moeite een
kooper te zoeken voor hun onroerende goederen bij hun vertrek
naar China.
Doch vooral zijn „tanah onbekend" perceelen ontstaan, doordat
de Inlandsche eigenaar de Europeesche instelling: overgang bij
erfenis (en nogal met betaling van 5% overschrijvingsrecht) te
laten registreeren, onbegrijpelijk vond.
In de Plakkaten van de achttiende eeuw vinden wij herhaaldelijk
de verzuchting opgeteekend, dat de Inlandsche natiën zeer nalatig
waren in het laten overschrijven van hun eigendomsperceelen bij
erfenis. Zelfs vrijstelling van de betaling van 's Heeren gerechtig
heid mocht niet baten.
Doordat voor de oude eigendomsperceelen vaak een reeks van
overgangen door erfenis niet geregistreerd is, en er zonder over
schrijving veel perceelen aan Inlanders verkocht zijn, moeten vele,
vroeger aan bekende Inlanders toebehoorende, perceelen thans
onder „tanah onbekend" gerekend worden.
Alle bevolkingsgroepen hebben oudtijds aan het ontstaan mee
gewerkt.
c. Regeling van het bezit van deze gronden.
Daar het grootste gedeelte van deze perceelen door anderen
(alle bevolkingsgroepen zijn ook hierin vertegenwoordigd) in bezit
zijn genomen en er zelfs een levendige handel in gedreven wordt,
is het begrijpelijk, dat reeds lang de behoefte werd gevoeld den
rechtstoestand van deze gronden te regelen. Ook de fiscus (ver
ponding) had daar groot belang bij.