153
In Holland doet als pcrceelomschrij fster dienst de kadastrale kaart,
die de grenzen slechts grafisch aangeeft, zoodat de eigenaar wil hij
zekerheid hebben omtrent zijn grenzen, meestal de hulp van den land
meter moet inroepen.
De meetbrief biedt nog een voordeelDaar het stuk a.h.w. een
onderdeel van de gerechtelijke akte uitmaakt, kan er nooit twijfel be
staan omtrent de identiteit van het in die akte bedoelde object. In Hol
land, waar men volstaat met het noemen van het kadasternummer en
zelfs in enkele gevallen niet verplicht is dat nummer te noemen, ontstaat
soms twijfel omtrent het perceel, dat eigenlijk bedoeld is, hetgeen in
het verleden tot menig proces aanleiding heeft gegeven.
ik wil in dit verband nog opmerken, dat de eenheid van onderwerp,
die aan den meetbrief ten grondslag ligt, in het geheele Indische over
schrijvingsstelsel is doorgevoerd.
Elke gerechtelijke akte heeft weer slechts één meetbrief perceel tot
object en bevat dus ook maar één verpondingsnummer, zoo dit reeds
door het Kadaster is toegekend. Het eigenaardige van het systeem is
dat er een cirkelgang in valt waar te nemen, want eveneens is voor
geschreven dat de meetbrief slechts mag omschrijven het onroerend
goed, aangeduid door één en hetzelfde verpondingsnummer of een ge
deelte van zoo'n onroerend goed.
2e. Het voorschrift dat er een meetbrief moet zijn alvorens kan worden
overgeschreven, houdt tevens in, dat zulks weer in tegenstelling tot
Holland de meting aan de overschrijving vooraf gaat. Daardoor wordt
de zekerheid verkregen, dat de grenzen van het in de akte te noemen
onroerend goed overeenkomen met de grenzen, zooals ze bekend zijn
bij het Kadaster.
In Holland kan het voorkomen, dat de nieuwe eigenaar den land
meter, die na de overschrijving gaat meten, geheel andere grenzen aan
wijst dan die, welke aanvankelijk bij de overeenkomst bedoeld waren.
3e. De overschrijvingsambtenaar is verplicht in de akte de kadastrale ken
merken, de kadastrale aanduiding, d.z. het verpondingsnummer en den
meetbrief, te vermelden. Als ik het zoo zeg, zal men mij onmiddellijk
op de vingers tikken en erop wijzen, dat de wet onder kadastrale ken
merken iets heel anders verstaat. Dat geef ik toe, doch ik wil er gelijk
tijdig bij zeggen, dat de praktijk anders is en de zooeven gegeven defi
nitie aanvaardt.
Zooals ik reeds eerder opmerkte, bestaat in Holland dat voorschrift
niet, althans voor zoover het betreft de onderhandsche akten.
4e. Ten slotte kent Indië de wettelijk voorgeschreven afpaling der onroe
rende goederen. Die afpaling mag wel de voornaamste voorsprong heeten
die het Indische stelsel op het Hollandsche heeft.
Het instituut van afpaling der grenzen (plaatsing van grensmerk-
teekens) biedt, mits op de juiste wijze gehanteerd, het groote voordeel,
dat een ieder ter plaatse kan constateeren hoever een bepaald perceel
zich uitstrekt. De kooper van een onroerend goed kan, nog vóór hij
bij het Kadaster zijn licht heeft opgestoken, op het terrein precies weten