169 duiding der individueele perceelsgrenzen. De limietsteenen, waarvan hier sprake is werden uitsluitend gebruikt ter afscheiding der be- stuurskringen. 1837 Met de beveiliging der perceelsgrenzen door afpaling is de wet gever zich eerst gaan bezighouden in het jaar 1837, toen hij overging tot de „arresteering" van de Instructie voor de Gouvernementsland meters te Batavia, Semarang en Soerabaja „met intrekking van al het deswege bestaande". De twee artikelen van die Instructie (S. 1837-3), waarin iets voorkomt, dat naar grensverzekering zweemt, luiden woordelijk als volgt Artikel 7 houdt meer een voorschrift voor de metingen in dan voor grensverzekering. De wetgever geeft zelf de beteekenis van het aangeven van twee of meer vaste punten, nl. om de meting te kunnen verifieeren en om deze tevens met die van andere landen te kunnen verbinden. Doch indirect is dit voorschrift toch van belang voor de grensbeveiliging. Indien de grenzen op het terrein verloren mochten zijn gegaan, was het met behulp van die vaste punten mogelijk de metingen weer in hun oorspronkelijken vorm te reconstrueeren en op die wijze ook weer de grenzen terug te vinden. Dit heeft echter niet als doel vooropgestaan. „Art. 7 le lid. Zij zullen van alle opmetingen van landerijen, de minuut houden zooveel mogelijk ingericht overeenkomstig de modellen lett. A en B daarop bekend stellen de wijze waarop de meting gedaan is, de basis aan- toonen, waaruit dezelve begonnen is, en zooveel mogelijk twee of meer vaste punten, hetzij steenen gebouwen, steenen sluizen of bruggen, mijlpalen of dergelijken aangeven, waaruit de metingen kunnen worden geverifieerd, en ten einde dezelve tevens met die van andere landen te kunnen verbinden. Art. 15. Wanneer vaste goederen als huizen, erven, landerijen, opstal len enz. door het vendukantoor worden verkocht, zullen de koopbrieven vóór de veiling, door den landmeter onderzocht, en de perceelen, voor zoo veel noodig, opgenomen worden, met inachtneming van het bepaalde bij art. 12, ter voorkoming van alle geschillen omtrent de grensscheiding, en zulks ten koste van den eigenaar van zoodanig perceel, tenzij dat deze zich voor alle geschillen daaromtrent verantwoordelijk stelle. Na de gedane opname van landerijen zijn de eigenaren, huurders of administrateurs verplicht, de grensscheidingspunten, dadelijk met limiet steenen te doen merken, in zoodanige richtingen, als hun door den landmeter worden aangewezen".

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor het Kadaster in Ned.-Indië | 1940 | | pagina 10