184
schreven dat de laatsten tijdens de meting voor de aanwezigheid
van werklieden en bouwmateriaal hadden te zorgen.
5e. Aan de in bijblad 3208 bedoelde geldelijke bezwaren tegen het
plaatsen van steenen merkteekens, werd eenigermate tegemoet
gekomen, door uitdrukkelijk te bepalen dat zoo noodig ook berg-
of keisteenen als materiaal gebruikt mochten worden. Hieruit zou
zijn af te leiden, dat men voordien slechts het gebruik van bak-
steenen als metselmateriaal had toegestaan.
6e. Om belanghebbenden in de gelegenheid te stellen zich tijdig van
werklieden en materiaal te voorzien werd voorts als novum op
genomen de bepaling, dat de landmeter minstens 14 dagen te
voren zijn komst moest aankondigen.
7e. De bepalingen m.b.t. het onderhoud der merkteekens ondergingen
op verschillende punten wijziging:
a. Het toezicht op het onderhoud bleef bij het plaatselijk bestuur
al werd e.e.a. in 1882 met eenigszins andere woorden gezegd.
Doch het belangrijke verschil met 1874 was, dat het plaatselijk
bestuur de bevoegdheid werd gegeven, bij verzuim van de zijde
van den verkrijger, zelf op kosten van den nalatige in
het onderhoud te voorzien. Dit was een hoogst nuttige aan
vulling, daar men in 1874 wel het toezicht geregeld en de straf
bij niet nakoming had vastgesteld, doch er niet aan gedacht
had, dat deze beide maatregelen nog niet leiden tot het doel,
dat men tenslotte beoogdepermanentie der grensverzekering.
b. De boete werd verzwaardinstede van een maximum aan te
geven en daarbij in het midden te laten hoever de nalatigheid
zich uitstrekte, werd een vast bedrag per niet-onderhouden
paal vastgesteld.
Evenmin als in 1874 stond vast wat onder „onderhoud" moest
worden verstaan, of daartoe bijv. ook behoorde het op de oorspronke
lijke plaats terugstellen indien zich opzettelijk of toevallige verplaatsing-
der merkteekens had voorgedaan, dan wel het opnieuw bouwen als
het merkteeken geheel verdwenen was.
Neemt men aan dat dit alles ook tot het onderhoud werd gerekend,
dan rijst de vraag of het plaatselijk bestuur zich daarbij niet dikwijls
