9
der een hoek van ongeveer 45 graden met de schrijf lijnen, doch
loopt er aan evenwijdig. De pen wordt steeds van links naar
rechts voortbewogen. Van-links naar rechts geeft ze de klein
ste, van onder naar hoven de grootste schrijfdikte
De lettervormen zijn eenigszins aan het schrijfmateriaal aan
gepast. Een vaardig rondschriftschrijver zal met deze vormen
weinig moeite hebben. Zie model 6.
Tien geboden voor den lettert eekenaar bij toepassing van de
Eomeinsche letters:
1) Gebruik nooit in een woord kapitalen en minusculen door
elkaar.
2) Let bij dik en dun schrift op welke stokken dun en welke
dik behooren te zijn.
3) Zet N en S niet in spiegelschrift.
4) Maak de letters niet topzwaar.
5) Verwar niet de ij met y (ypsilon, Grieksche i, i grec)
6) Zorg dat de letters niet omvallen.
7) Plaats op de hoofdletters geen punten.
8) Neem voor de evenwichtige zwart-witverdeeling de regels
van de interlinie in acht.
9) Plaats de letters niet te ver van elkaar en houd de ver
ticale en liggende stokken evenwijdig.
10)Houd de letters precies tusschen grond— en hoogtelijn.
g. Schoonschrift.
Schoonschrift is iets anders dan het schrift, dat -men in
zijn particuliere brieven pleegt te gebruiken. Ook is het geen
Zondagsche uitgave van ons dagelijksch omgangsschrift, doch
een tentoonstelling van lettervormen, die in alle onderdeelen
keurig verzorgd zijn. Nog niet zoo heel lang geleden noemde
men het ,fcalligraphie" tegenwoordig verstaat men hièronder
schrift f dat feitelijk get eekend is, ook al schrijft men letter
-elementen in een trek. De natuurlijke verbindingen zijn opge
offerd aan den lettervorm, in tegenstelling met het loopend
schrift, waarbij de vorm ondergeschikt is gemaakt aan de ver
binding. Het eerst bedoelde type wordt gewoonlijk "staand
schrift" genoemd. Hieronder verstaat men schrift geschreven
met een "staande" hand, dwz. de hand blijft al schrijvende op
de plaats, terwijl de vingers de vereischte beweging uitvoe
ren. Indien de hand zich verplaatst, geschiedt dit door op
lichten van den pols
Loopend noemt men dat schrift, waarbij men niet slechts al
le deelen van een letter, maar ook de letters van een woord
aaneengeschakeld en zonder af te breken schrijft .Tegenwoordig
wordt vrij algemeen op de Lagere School dit schrift geleerd,
daarbij aannemende, dat uitsluitend met dit type snelheid kan
bereikt worden. We zullen de argumenten van voor— en tegen
standers voorbijgaan, doch alleen de aandacht vestigen op een
