■Pfl
ill ill
ilium!
12
bastaardtype van het rondschrift is te "beschouwen. Het itali-
que echter is ontstèan na de Italiaansche Renaissan.ce en is
een soort cursiefschrift (zie^ model 8), waarvan de dikten
niet natuurlijk liggen zooals "bij de schrijfletter. Deze dikten
worden namelijk verder tot de grondlijn voortgezet. Verder ko
men in afwijking met het batard dwarsstreepjes aan de kleine
letters voor. De hoofdletters die men hierbij bezigt, nl
schuin gestelde Romeinsche kapitalen, zijn ook van een ander
type als van het bastaardschrift.
Tot heden werd dit schrift op de kadastrale plans voor we—
genbeschrijving enz. toegepast. Het is een sierlijk schrift,
dat echter alleen voldoet wanneer dun en dik sterk tot uiting
komt en juist hierdoor zijn de letters niet geschikt voor
licht- en neodruk.
Met de pen van Sommerville zal een goed schoonschrijver
schrift van 2 a 3 mm romphoogte vlot kunnen schrijven. Voor
groot ere letters zal mén niet kunnen ontkomen aan het zgn.
aandikken. Het verdient aanbeveling de ombuigingen aan de
letters, nadat ze dun zijn geworden, niet te ver van de ba
sis voort te zetten.
i. ,&eteekend blokschrift
Voor opschriften maakte men vroeger dikwijls gebruik van
de geteekende blokletter (model 9). De lettervormen zijn
eenvoudig van samenstelling en kunnen, nadat zij in een net
werk van vierkantjes zijn geconstrueerd, gemakkelijk met de
trekpen overgetrokken worden, waarna ze naar keuze zwart
gemaakt of grijs ingekleurd kunnen worden. Ook kunnen ze on
bewerkt gelaten worden.
a c <z
Fig. 29.
Het netwerk moet vooraf nauwkeurig aangelegd worden. Het
eenvoudigst geschiedt dit door eerst de hoogte ab(zie fig
29) bv. in vijf gelijke deelen te verdeelen. Met behulp van
twee driehoeken worden eerst de horizontale evenwijdige lil—
