Ontwerpen van de nieuwe grenslijn»
Bij toepassing van de Rivierenwet wordt de lijn van begroeiing
als basis voor de nieuwe grens genomen. De wet geeft geen vol
doende aanwijzing voor alle gevallen, die zich bij de bepaling dezer
lijn kunnen voordoen. Zo blijven er voor de uitvoerende landmeter
nog verscheidene gevallen over, die hij naar eigen inzicht, gesteund
door ervaring, moet behandelen.
Langs het IJsselmeer geldt als grondslag de lijn van gewone
vloed; met riet of biezen begroeide oppervlakten worden aan de
belendende eigenaren overgelaten, evenzo een min of meer brede
strook water langs gedeelten, die in aanwassende toestand ver
keren, dit als compensatie voor het verlies van toekomstige aanwas.
Langs de Friese en Groninger Wadden wordt een strook ter
breedte van ongeveer 300 meter zeewaarts uit de rand van de
groene kwelders aan de aanliggende eigenaren overgelaten.
Bij het ontwerpen der grenslijn dient men, behalve op de hier
besproken grondslagen, op het volgende te letten;
le dat een zo gering mogelijk aantal knikpunten wordt gevormd;
2e op de geschiktheid tot afpaling;
3e op een goede aansluiting aan reeds vroeger vastgestelde gren
zen en aan de algemene gesteldheid van het terrein.
Onderhandelingen met eigenaren»
Is aldus de nieuwe grenslijn ontworpen en voor zover mogelijk
met piketten op het terrein aangegeven, dan worden de aanlig
gende eigenaren ter onderhandeling opgeroepen.
Op dit ogenblik is dus de landmeter reeds zo volledig mogelijk
bekend met het terrein, zijn vroegere toestand en allerlei gegevens,
die van invloed kunnen zijn op de vast te stellen grens. Hij treedt
bij de onderhandelingen op als behartiger van de belangen van de
Staat, doch dient tevens te zorgen dat de opgeroepen eigenaren
in hem een onpartijdige bron van inlichtingen kunnen zien.
Uitgezonderd het geval van toepassing der Rivierenwet, kunnen
alle grensregelingen slechts door een vrijwillige overeenkomst tot
stand komen. We kunnen zo'n regeling dus nooit forceren.
Afpaling en opmeting»
Na verkregen overeenstemming volgt de afpaling en opmeting.
Afpaling is niet altijd mogelijk, daar zoals reeds gebleken is
de knikpunten der. grenzen dikwijls in het water of in slappe grond
gelegen zijn. Doch ook langs de rivieroevers zal een blijvende
afpaling steeds een moeilijk vraagstuk vormen. Elke daar aan
wezige paal of steen loopt grote kans, door schippers tot meerpaal
te worden uitverkoren. Om dit gevaar te verminderen, zouden we
de grensstenen slechts voor een klein gedeelte boven de grond
kunnen plaatsen. Dan geraken zij echter reeds binnen enkele jaren
onder de aanwas, temeer omdat zij veelal geplaatst moeten worden
daar, waar juist de meeste aanwas te verwachten valt.
240
