nodig. Evenzo is het met de beroemde stéles van El-Amarna
(voor de tekst leze men blz. 390 van Braested, Ancient Records),
door Amenophis IV opgericht op de grens van het domein in
zijn hoofdstad en gereserveerd voor zijn god Aton. Er staan geen
aanroepingen op aan goden, noch wordt hulp ingeroepen tegen
verstoorders. De overige bekende stèles-limites klimmen op tot
Xlle en XVIIIe Dyn. (2100 en 1580 v. Chr.). Zij bevatten slechts
de naam van de eigenaar, plaatsbeschrijvende inlichtingen en de
aanduiding, dat het stuk afkomstig is van een koninklijke gift.
De voorzienigheid wordt ook hier niet aangeroepen, om de eigen
dom te bewaren.2»1).
Als het domein een zekere uitgestrektheid had, werd op de
grensstenen steeds (over en weer) naar de naburige stenen ver
wezen. Dat was nog de beste manier, om het geheel van de
begrenzing in stand te houden. (Wordt vervolgd).
Vereenvoudiging bij de Ruilverkavelingsdiensf?
door J. D. DE RIDDER.
Dat de Ruilverkavelingsdienst de laatste jaren geweldig is uit
gebreid weet een ieder, die met deze dienst in aanraking komt.
Die uitbreiding komt tot uitdrukking, niet alleen in het aantal
aanvragen voor ruilverkaveling, doch ook in het aantal kantoren,
met daaraan verbonden personeel.
Met deze vermeerdering der aanvragen schijnt ook de opper
vlakte der „blokken" mee te groeien en wie zou durven voor
spellen, dat ze de 10.000 ha nog niet eens te boven zullen gaan?
Ook heeft de practijk geleerd, dat aan een z.g. „kleine" ver
kaveling de totale werkzaamheden beter zijn te overzien en de
moeilijkheden over het algemeen minder zijn dan bij de grote",
waarbij men met meer factoren rekening zal moeten houden. Dit
zal de tijdsduur eerder verlengen dan verkorten, mede ook door
de grotere hoeveelheid te verwerken materiaal, kaarten en
registers.
Dat een dienst, dus ook de Rv.k.dienst, streeft naar een zo mo
gelijk snellere afdoening der werkzaamheden, ligt voor de hand,
doch dan dienen daarvoor ook mogelijkheden aanwezig te zijn.
Als men bij een Rijksdienst gaat spreken over een mogelijke ver
eenvoudiging, klinkt dat nogal eigenaardig, daar deze diensten
meestal zo in het keurslijf van voorschriften zijn geregen, dat er
van een vereenvoudiging geen sprake kan zijn zonder die voor
schriften geweld aan te doen of daarmede in conflict te komen.
Wij denken hierbij ook aan de oudere broer van de Rv.dienst,
54
21Henri Sottas, La préservation de la propriété funéraire dans I'ancienne
Égypt (Librairie ancienne Honoré Champion, Paris, 1913).
