Nemen we echter een gebied als N.O. Twente, dat ook gevaar
loopt in de verkaveling betrokken te worden! Dit betekent niets
minder dan een ramp! Elk ingrijpen hier kan alleen maar verlies
opleveren.
Wel zullen er zo hier en daar stukjes natuur van zeer bijzon
dere aard door tijdig ingrijpen van diverse instanties, werkzaam
op het gebied van natuur- en landschapsbescherming, gespaard
blijven, maar meestal zijn deze terreintjes zo klein, dat ik sterk
betwijfel of de oorspronkelijke flora en fauna zich daar op de
duur kan handhaven. Ik denk b.v. aan een van nature zeer voch
tig gebied, dat juist door zijn speciale bodemgesteldheid een ken
merkende planten- en dierenwereld herbergt. Het gebied wordt
opnieuw verkaveld, een klein gedeelte wordt gereserveerd als
natuurmonument. De omliggende gronden moeten echter, zal de
verkaveling werkelijk een verbetering zijn, een betere afwatering
krijgen. Nu ligt het voor de hand, dat in het natuurreservaat het
grondwaterpeil in dezelfde mate daalt en na verloop van tijd zal
het terreintje zijn natuurlijke gesteldheid verloren hebben en over
gaan naar een drogere met aangepaste planten- en dierengemeen-
schappen, zodat het eigenlijke doel, het behoud van oorspronkelijk
natuurbezit, is voorbijgestreefd.
Zeker, ruilverkaveling is nuttig, noodzakelijk en onvermijdelijk;
de bodemopbrengst moet in overeenstemming gebracht worden
met de toenemende bevolking, wil men niet geheel van het buiten
land afhankelijk zijn.
Men zij echter ook niet blind voor de gevolgen van te ver door
gevoerde verkavelingen en ontginningen!
Verlies van recreatiegebied is evenals gebrek aan voedsel funest
voor de volksgezondheid!
Het behoud van de ons nog restende heiden en bossen is tevens,
met het oog op bodemerosie, daarom van niet te schatten belang!
Kopy voor het volgend nummer moet vóór 4 Mei in het bezit
zijn van de Red.
Voor lijncliché's en foto's plege men vooraf overleg.
84
