Het lijkt echter twijfelachtig, of men ook een gefotografeerde
handtekening graphologisch kan onderzoeken. Juridisch toelaat
baar en technisch mogelijk lijkt het, maar men moet het probleem
op de juiste plaats aan de orde stellen.
Ook codecillen (eigenhandig geschreven testamenten) zal men
als fotokopie nog niet kunnen aanvaarden. De wet dekt dit niet.
Resten nog de afschriften (of fotokopieën) van andere notariële
akten. Verschillende notarissen hebben reeds gezocht naar een
mogelijkheid, om als afschriften fotokopieën in te leveren.
De Broederschap van Notarissen vroeg in deze een liberale toe
passing van de wet. De Minister van Justitie heeft gezegd, dat foto
kopieën door een notaris kunnen worden gewaarmerkt, maar daar
mee zijn we er nog niet.
Het staat de notarissen voor de geest, dat er een Instituut moet
komen, waar onder geheimhouding de fotokopieën centraal kunnen
worden vervaardigd.
Justitie wil echter, dat deze arbeid alleen op het kantoor van de
notaris geschiedt. Zo geheim is in het algemeen de inhoud toch niet!
Immers ook het personeel neemt er kennis van; de akten gaan
bovendien naar het Hypotheekkantoor. Daarnaast zijn er nog wel
andere manieren, waarop de inhoud publiek wordt. Zwaar weegt
daarom die geheimhouding niet meer.
De cliënten weten dat en nemen er genoegen mee. Spreker heeft
onlangs partijen laten verklaren, dat zij genoegen namen met een
fotokopie als afschrift. Die kopie is buiten het notariskantoor ver
vaardigd.
Dit feit is gerechtelijk vervolgd. Na een reprise van het proces
verbaal is komen vast te staan, dat de Officier het in principe
wel eens is met de vervolgde notaris, maar de letter van de wet
moet worden gehandhaafd. Daarom werd in eerste aanleg boete
geëist. Het feit is bewezen en strafbaar, maar aangezien de notaris
niet onrechtmatig handelde (partijen hebben toegestemd) is de
dader niet strafbaar. De zaak wordt nu in hogere rechterlijke in
stanties beslist.
Wat met dit probleem van de authenticiteit der fotokopieën
samenhangt, wordt, voorzover het de technische kant betreft, door
een Commissie uit de notarissen met ambtenaren van het Ministerie
van Justitie nader onderzocht.
O.m. moet dus worden vastgesteld, of de notaris individueel
moet werken met documentreproductie dan wel, of een instituut
dit werk centraal behoort te regelen. Individuele verzorging is duur.
Het is ook de vraag, of met niet-geschoold personeel wel goed houd
bare resultaten worden bereikt.
Het zou goedkoper zijn, als men de akten slechts aan één zijde
kon beschrijven. De wet eist echter beschrijving aan beide zijden.
Er is dus wetswijziging nodig, om afgifte goedkoper te maken.
Na de oorlog zijn de overschrijvers op de Hypotheekkantoren
18
