opname-installatie is een speciaal geconstrueerd fotoapparaat inge
richt voor filmstrook of micro-kaart of voor beide en verticaal
opgehangen (lens naar beneden). Het te foto (micro) graferen docu
ment wordt met lampen verlicht. Daarna kan de opname gemaakt
worden. Ten einde een indruk te geven van de mogelijkheden noem
ik thans enige cijfers van een Thomson-Houston-camera voor 35 mm
éénzijdig geperforeerde film. De perforatie aan één zijde is weg
gelaten, omdat dit toestel een ingebouwde opnamemogelijkheid bezit
voor het fotograferen van direct leesbare titels (welke dus een korte
omschrijving van de inhoud geven). Het beeldformaat is 18 X
24 mm of 24 .X 36 mm naar keuze. Verkleiningen kunnen gemaakt
worden van 3- tot 35-voudig, zodat men documenten van 840 X
1260 mm op een beeld van 24 X 36 kan opnemen. Men kan 120
meter achter elkaar belichten.
Deze camera is dus ingericht voor 35 mm film. Degene, die foto-
micrografie wil toepassen staat voor het probleem: film of micro-
kaart. Beide formaten (systemen) hebben verdedigers; de één zal
de filmstrook of filmstrip prefereren, terwijl de ander een groot
voorstander zal zijn van de microkaart. Mijn persoonlijke indruk is,
dat de microkaart steeds meer aanhangers wint en wel omdat deze
voor de meeste doeleinden de beste practische oplossing biedt.
Wanneer men toepassing van de fotomicrografie overweegt dient
men te bedenken, dat deze wijze van reproductie tot resultaat heeft
dat men series vormt, in tegenstelling b.v. met het lichtdrukken,
waar elke eenheid gevoelig materiaal één reproductie oplevert. Bij
een filmband is dat onbeperkt, omdat de lengte niet aan maat
gebonden is, bij een microkaart van 75 X 125 mm (die een beeld
ruimte heeft van 55 .X 110 mm) kan dit practisch variëren van
6 tot 70 beeldjes (opnamen) per kaart en is men afhankelijk van
onderwerp en verkleining.
Het Centraal medisch Archief van de Koninklijke landmacht b.v.
maakte uit practische overwegingen gebruik van de 35 mm film
voor het microkopiëren van haar keuringsformulieren. Van belang
was het daar, de volgorde van het legernummer te bewaren. Bij
gebruik van film is dit verzekerd, terwijl de losse microkaarten
gemakkelijk verwisseld kunnen worden. Aangezien deze formulieren
in drie-voud moesten worden opgemaakt (één formulier om voor
brandveiligheid op te bergen bij de Keuringscommissie, één voor
de arts, en het originele voor het Centraal med. archief) is het
duidelijk dat door de microfilm veel werk werd bespaard.
In geld gaf dit een besparing van 90 omdat geen typistes
meer nodig waren, terwijl ook het collationeren verviel en er geen
gevaar bestaat zoals bij het overnemen, dat er fouten gemaakt
worden. Nu legt het C.M.A. het formulier op de film vast, zendt
het eerste naar het betreffende legeronderdeel en heeft enkel de
negatieve film op te bergen, hetgeen een ruimtebesparing oplevert
van 95 In 1 maand maakte men op deze manier 250.000 op
namen.
93
