jecties der aansluitende luchtfoto's worden aan elkaar geplakt en
geretoucheerd.
Van de film wordt de fotokaart gemaakt.
Vergelijking tussen de terrestrische en de
f otogrammetrische methode* 3
De fotogrammetrische methode is voor polderland goedkoper en
sneller dan de terrestrische, mits grote oppervlakten worden op
gemeten en de naverkenning niet te veel tijd gaat vergen.
Voor stedelijke bebouwing wint de terrestrische methode het.
Bovendien heeft de terrestrische methode het voordeel, dat een
veel dichtere grondslag wordt gelegd, zodat een veel groter aantal
vaste punten, waarvan de coördinaten ten opzichte van Amers
foort bekend kunnen worden, in het op te meten terrein wordt
geplaatst, die later bij het uitzetten van het matenplan op het ter
rein en bij het uitzetten van straten en bouwvlakken van dienst
kunnen zijn, terwijl een gemakkelijker identificatie van de kadas
trale grenzen mogelijk is, hetgeen bij grondaankoop van belang
kan zijn.
Door samenwerking van Kadaster en K.L.M. bij de paspunts-
bepaling is het mogelijk ook bij de fotogrammetrische methode de
kadastrale perceelgrenzen op de kaart 1 1000 te tekenen. Gemeen
ten en Kadaster beschikken daardoor beide over een nauwkeurige
kaart, welke door laatstgenoemde (Rijks)dienst geregeld wordt
bijgehouden.
In het bovenstaande zijn enkele bijzonderheden weergegeven
van de wijze, waarop in ons land fotogrammetrische kaarten wor
den vervaardigd.
De fotogrammetrie is nog een jonge wetenschap. Het is ver
heugend dat, evenals bij onze Franse collega's, ook bij ons meer
belangstelling komt voor de luchtkaartering. Wij zijn er van over
tuigd, dat in de naaste toekomst deze methode meer en meer zal
worden gebruikt.
Het is daarom noodzakelijk, dat ook wij ons inspannen, om op
de hoogte te komen van de stand van deze wetenschap, voorzover
onderdelen daarvan rechtstreeks betrekking hebben op onze arbeid
als uitvoerende ambtenaren.
181
3) Zie ook Prof. R. Roelofs, „de invloed van de fotogrammetrie" (rapport
11e congres N.L.F. op 29 en 30 Mei 1951).
