baar is, omdat er naar onze begrippen bij de grondvorm van het
lettertype geen sprake is van een blok). Schoorvoetend volgde er
een klein aantal scholen. Van een gestadige uitbreiding was echter
geen sprake, integendeel, verschillende onderwijskrachten keerden
tot hun ,,oude liefde" terug.
In 1936 schreef een inspecteur uit de inspectie Helmond: ,,Het
experiment met het blokschrift behoort in deze inspectie tot het
verleden." Voor de inspectie Nijmegen gold het: „dat op enkele
scholen, waar men het blokschrift had ingevoerd men hierop terug
komt." Ondanks zijn tevredenheid over de resultaten, juicht deze
inspecteur dit toe omdat vele kinderen door verhuizing op andere
scholen terechtkomen en daardoor moeilijkheden ondervinden.
Weer een andere inspecteur, die met veel enthousiasme over
het z.g. blokschrift schrijft moest melden, dat een school terug
keerde tot het schuine schrift n.b. op aandrang van de ouders.
Het verslag uit de inspectie Tiel betuigt jubelend zijn instemming
met het blokschrift enz. enz.
Nog steeds zitten we midden in de misère. De gesignaleerde
moeilijkheden als gevolg van overplaatsing naar andere scholen
doen zich thans in niet mindere mate voor. En het ergste van
zulke gevallen is, dat het onderwijzend personeel de kinderen geen
juiste adviezen kan geven, teneinde de gehele omschakeling van
de schrijffunctie te vergemakkelijken. Want aan de vorming van
onderwijskrachten, die het gehele gebied van het schrijfonderwijs
zowel theoretisch als practisch beheersen, wordt niet voldoende
aandacht besteed. Het lijdt geen twijfel, dat het kinderschrift en
dientengevolge ook het schrift in later jaren hiervan de terugslag
ondervindt.
Toen de schrijfmachine haar intrede deed bij de administraties
van bedrijven en bij de staatsinstellingen viel al spoedig de ver
gelijking tussen machineschrift en handschrift ten voordele van
de machine uit. Bij deze vergelijking speelde factor tijd een voor
name rol, maar ook zouden netheid en zakelijkheid niet te onder
schatten voordelen worden. Bovendien bood de machine meer
mogelijkheden. Immers het carbonpapier hielp de administratie
in een oogwenk aan een eensluidend afschrift (of zelfs aan meer
dere kopieën). Nieuwe vindingen als cyclostyle, stencils etc. kon
den met de schrijfmachine als uitgangspunt, het aantal eensluidende
exemplaren eindeloos opvoeren.
Uit de omstandigheid, dat er een machine ter beschikking staat
en de wetenschap, dat handschrift niet wordt geappreciëerd, ont
staat het verlangen bij iedere gelegenheid naar de machine te grij
pen, zelfs voor de kleinste aanvullingen van gedrukte formulieren,
heel vaak dus ook in die gevallen, dat er van tijdsverlies geen
sprake is, omdat het motief netheid de leidtoon vormt. En toch, de
inrichting van de meeste administraties is zodanig, dat handschrift
202
