verwanten van de eerste en tweede parentele toe te laten
Rusland en Polen).
N.B. De eerste parentele wordt gevormd door de afstammelingen
van de erflater, de tweede door de ouders en hun afstam
melingen, dat zijn dus broers en zusters en hun afstam
melingen.
Voorlopig antwoord van de Minister van Justitie:
Het erfrecht bij versterf worde niet nog verder beperkt dan tot
de erfgenamen in de zesde graad.
Vraag 37. Is het gewenst de echtgenoot een ander erfdeel bij
versterf toe te kennen dan een kindsdeel?
Toelichting» In 1923 is de echtgenoot in het erfrecht bij ver
sterf met een kind gelijk gesteld. Dezelfde positie heeft de echt
genoot in het erfrecht in Rusland en verschillende staten van Zuid
en Midden-Amerika. In sommige landen heeft men hiertegen als
bezwaar gevoeld, dat de echtgenoot bij het aanwezig zijn van
meer dan twee of drie kinderen te weinig kreeg en daardoor niet
in staat was op dezelfde voet als voorheen te leven.
Aldus kennen Duitsland en Denemarken aan de echtgenoot een
kwart der nalatenschap toe: in Canada is dit zelfs een derde.
Andere landen, als Frankrijk en Italië, kennen naast kinderen aan
de langstlevende ouder een recht van vruchtgebruik op een zo
danig deel der nalatenschap toe; in Frankrijk is dit wederom een
vierde der nalatenschap, in Italië de helft of een derde der nala
tenschap (al naar het aantal kinderen). Het Zwitserse recht geeft
de langstlevende echtgenoot de keuze tussen vruchtgebruik van
de halve nalatenschap en een kwart in eigendom.
Op een enigszins andere wijze wordt de positie van de langst
levende echtgenoot in Engeland en New York beschermd. Sinds
de wet van 1925 komt naast kinderen aan de echtgenoot in Enge
land in ieder geval 1000 en de meubelen (personal chattels)
krachtens erfrecht bij versterf toe; daarnaast krijgt de echtgenoot
nog het vruchtgebruik (estate for life) of de halve resterende
nalatenschap.
Bij al deze oplossingen dient men steeds te letten op het stelsel
van huwelijksgoederenrecht dat daarnaast staat. De Engelse op
lossing wordt ontegenzeggelijk beïnvloed door de omstandigheid,
dat in Engeland geen gemeenschap bestaat; de regeling in de
overige landen is, zij het in mindere mate, eveneens beïnvloed
door het ontbreken van een wettelijke algehele gemeenschap. Dit
is b.v. duidelijk merkbaar in het Zweedse recht, alwaar men naast
kinderen, de langstlevende echtgenote geheel geen erfrecht bij
versterf toekent, omdat zij de helft der algehele gemeenschap ver
krijgt en voorts in het Canadese recht, waar de echtgenoot wel
66
