het Tsjechisch. De termen zijn geplaatst in alfabetische volgorde,
om eventuële doublures te onderkennen, maar vooral om alle af
gevaardigden met het reeds bereikte resultaat in kennis te stellen
en om van hun correcties te kunnen profiteren.
In 1938 waren die lijsten in tweevoud aan alle aangesloten
nationale verenigingen verzonden.
Door de tweede wereldoorlog werd de zo breed opgezette
arbeid tot 1949 radicaal uit het programma geweerd. Een groot deel
van het verzamelde werd helaas vernietigd.
In het verslag van het bekende congres te Lausanne vindt men
het vervolg van de activiteit in deze sector. Er is daar een commissie
samengesteld uit verscheidene vertegenwoordigers van de nationale
landmetersverenigingen. De secretaris, de Heer Renato Solari,
Zwitsers Kadasterdirecteur, stelde zich spoedig na het congres met
alle aangesloten organisaties in verbinding om op de hoogte te
komen van de eventueel reeds in de oorlogsjaren tot stand ge
komen arbeid. Uit de ontvangen rapporten bleek, dat een goed
T.W. bestond of in bewerking was in Polen en Tsjecho-
Slowakije. Het Poolse zou worden vertaald in het Duits, Russisch,
Frans en Engels aldus, dat het voor elke taal een alfabetische lijst
van termen zou bevatten. Tsjecho-Slowakije stelde voor, het Russisch
toe te voegen aan de te bezigen talen in het T.W.
Van Frankrijk kwam het voorstel, om de reeds voltooide delen
van het werk aan een revisie te onderwerpen, onjuiste synoniemen
te verwijderen, die Franse termen te veranderen, die voor meer
dan één begrip golden en het geheel te illustreren. Zweden gaf
de voorkeur aan een uitgave in lexicografische volgorde naar
het Frans, Engels en Duits en elk woord, waarvan geen exacte
vertaling mogelijk is, te voorzien van een korte, heldere uiteen
zetting der betekenis. De Engelse gedelegeerde merkte nog op,
dat het T.W. niet behoort te bevatten de reeds in gewone
woordenboeken voorkomende termen, dat illustraties de uitgave
zeer duur zullen maken, dat gelegenheidsuitdrukkingen met terug
houding moeten worden bekeken en dat het hem gewenst voorkomt,
voor de uitgave hulp te vragen aan de UNESCO en de ECOSOC.
Het congres van 1949 heeft vastgehouden aan het beginsel van
1938, om het Frans te bezigen als basistaal. Van het Frans uit
zullen de vertalingen moeten geschieden. Illustraties mogen slechts
bij uitzondering worden opgenomen. Het ligt in de bedoeling,
dat elke nationale vertegenwoordiging een kartotheek van 6000
kaarten aanlegt, gebaseerd op de Franse lijst.
De Zwitserse gedelegeerde zorgt voor coördinatie van de arbeid
van alle deelnemers.
Hier werd verder medegedeeld, dat volgens de contactpersonen
hulp van de UNESCO binnen het bereik der mogelijkheden ligt.
44
