staan. Deze breuken zijn evenwel te repareren met methylchloride.
Ook mag men astralonplaten niet onbedekt over elkaar heen-
schuiven of op elkaar leggen in verband met het ontstaan van
wrijvingselektriciteit.
Het materiaal is met een blauwe emulsie bedekt. In deze emulsie
krast de naald de te kaarteren lijnen, die corresponderen met wat
het meetmerk in het stereoscopisch beeld volgt. Nadat zodoende
het plan gekrast is, wordt de emulsie met een inktsoort bedekt.
In de krassen hecht deze inkt zich aan het astralonplan. Het wordt
daarna schoongewassen. De emulsie met de overtollige inkt ver
dwijnt en het plan is klaar. De kaarteerlijnen zijn in ragfijn zwarte
inkt gezet.
Als men van te voren de bladindeling kan opgeven is Delft in
staat de astralonplans volgens die gegevens aan te leggen.
Indien het kadaster er toe kon besluiten de bijbladen op astralon
te laten aanleggen dan waren we klaar. Maar gelet op de aard en
het gedrag van het materiaal zal dit wel niet mogelijk zijn. Om
het plan nu op normaal papier over te brengen moet er nog eens
gekopiëerd worden. De nieuwste ontwikkeling is dat de Meet
kundige Dienst van de Rijkswaterstaat in staat is een contact-
afdruk te maken van het astralonplan op papier.
Nu nog iets over de nauwkeurigheid. Men heeft in Beltrum een
proef genomen door een wal terrestrisch te laten meten door
2 prima meetkrachten en dezelfde wal ook door 2 waarnemers
stereoplanigrafisch te laten kaarteren. De resultaten van deze proef
waren dat de stereoplanigrafisch gekaarteerde wallen onderling
minder verschillen vertoonden dan de terrestrisch gemeten. En
verder dat de stereoplanigrafisch gekaarteerde wallen geen grotere
afwijkingen gaven dan de normale kaarteeronnauwkeurigheid.
Kostenberekeningen toonden aan dat de Delftse kaarten zelfs in
de drukke diluviale gebieden goedkoper waren dan de gemeten en
gekaarteerde plans. De stereoplanigraaf is echter niet geschikt om
drukke bebouwing op kaarten te brengen.
En dit laatste wel daarom, omdat ook de meest nauwkeurige
uittekening van een foto een beeld van het terrein geeft en niet de
rechtstoestand.
Om aan dit laatste bezwaar tegemoet te komen moeten we nog
een naverkenning uitvoeren.
Dit gaat aldus: in Delft werkt men de foto's uit en wel zo vol
ledig mogelijk. Alles wat in de foto scherp zichtbaar is wordt als
volle lijn, hetgeen vaag zichtbaar is als streeplijn op de kaart ge
bracht. Van deze kaart maakt men een normale foto en met deze
foto gaan de metende ambtenaren naar het terrein om de rechts
toestand aan te vullen. B.v. op de uitgetekende kaart komt een
sloot in twee lijnen voor. Het midden is evenwel de grens. Dit
wordt aangetekend.
9
