Het erfrecht vóór 1840 was simpel. Na de dood van de eigenaar
werd de grond weer verkocht aan de zoons (de dochters werden
uitgesloten). Na 1840 verdeelde men de grond onder de zoons,
zonder enige betaling. De overblijvende echtgenoot was uitgesloten.
Eerst in 1859 werd bij wet behalve aan de zoons ook aan de
vader en als deze overleden was aan de moeder een deel
toegewezen. De wet van 1868 breidde het erfrecht uit: de echtge
noot/echtgenote nam eerst 34- Het gedurig wijzigen van deze
verdeling na overlijden nam eerst na de revolutie van 1908 een
einde. Toen werd sultan Abdulhamid gedwongen het constitutio
nele regeersysteem te proclameren.
Feitelijk betekende eerst deze revolutie het einde van de absolu
tistische heerschappij.
De eigendomswetgeving onderging na 1868 nog enige wijzigin
gen. Een kadaster met kadastrale kaarten was er ook toen nog niet.
We hebben nagegaan, of deze gang van zaken klopt met de
ontwikkeling in Israël. In 1517 immers veroverde de Turkse sultan
Selim I Palestina en maakte het gehele land tot een Turkse provin
cie, hetgeen zo bleef tot 1918, toen de Engelse generaal Allenby
Jeruzalem binnentrok. In de 4e eeuw vindt men hier als land-
systeem het colonaat (Lat. coloni halfslaaf, persoon die met de
wisseling van eigendom mee overging naar de nieuwe eigenaar).
De Arabische invloeden werkten sterk in op politiek en economie.
Landverhuizingen brachten ettelijke Moslems naar het land. Onder
Omar I zien we de landregulatie komen. Een vijfde deel was voor
Allah en de leider, de Imam, die als een afgezant van Allah werd
beschouwd. De rest werd tussen overwonnene en overwinnaar
verdeeld (zie b.v. F. F. Schmidt ,,Die Occupatio im islamischen
Recht'' in ,,Der Islam", dl. I, blz. 347). Na Omar kreeg óf de Staat
óf de Moslemgemeenschap de grondeigendom. Voor de Staat was
in elk geval alle verlaten eigendom en die in de dode hand. De
Ottomanen behielden aanvankelijk het militaire systeem.
In Israël waren reeds in de 14e eeuw registers met een omschrij
ving van de veroverde gronden en Mohammed II (14511481)
beval datalong with the grant documents should be drawn up
specifying the amount of revenue from the villages included in the
fief (>=deel, lot, grond aan militairen uitgegeven) and that these
figures should be embodied in Land Registers."
Deze grondregisters werden echter niet algemeen opgemaakt en
nog veel minder bijgehouden. Onder de Ottomanen bestond er
t.o.v. de eigendomsrechten een hopeloze verwarring. De meeste
transacties van en rechten op de grond waren in bovenbedoelde
registers niet vermeld. De mode kwam op om, met een certificaat
van inschrijving in de hand, rechten op te eisen van eigendommen
in bezit van anderen.
Eerst in 1928 veranderde dit door de ,,Land Settlement Ordi
nance".
71
