minimumloon reeds behoorlijk uit te gaan boven de loonvloer, bij
welker vaststelling bovendien voldoende rekening behoort te
worden gehouden met de steeds groter wordende behoefte van de
arbeider (ook de ambtenaar is hier arbeider) als gevolg van de
steeds meer naar alle kanten zich uitbreidende produktie en de
daardoor ontstane consumptie-mogelijkheden, gepaard gaande met
het zich steeds meer bewust worden bij de arbeiders van de waarde
van de mens-arbeider in het totale produktie-proces.
Het is juist mijn vrees, dat de grote aandacht, die de genormali
seerde methode van werkclassificatie opeist, de waarde van het
allesbeheersende vraagstuk al dan niet bewust zal doen ver
doezelen en minder in het oog doen springen.
De onderlinge verhoudingen zullen dan door de toepassingen
der methode wel zo juist mogelijk worden gelegd, maar te weinig
aandacht zal worden geschonken aan het loonniveau. En dit laatste
is voor mij toch nog altijd het belangrijkste.
Bovendien is er nog het bezwaar, dat bij de beoordeling van
zgn. deelfuncties, dat zijn functies, die als het ware zijn samenge
steld uit verschillende taken, de taakwaardeerder het als zijn plicht
zal zien er op te wijzen, dat een taak bijv. voor 80 uit lager
liggend werk en voor 20 uit hoger liggend werk bestaat, zodat
door afsplitsing de taak goedkoper kan worden gemaakt.
Weliswaar betekent dit slechts verschuiving van arbeid, maar
het betekent tevens automatische vermindering van de waarde van
bepaalde functies, daardoor wellicht zelfs vermindering van de
belangstelling in het werk van de zijde van de arbeider, hetgeen
leidt tot schade van de dienst en hemzelf.
Dit is m.i. een voor vele werkers schadelijk nevendoeleinde van
deze methode!
M.i. behoort de taakwaardeerder de taak te beoordelen zoals hij
hem aantreft en zoals deze historisch is gegroeid!
Niettemin zal men er zich vertrouwd mee moeten maken de
methode eerlang op zich te zien toegepast.
Dat ik bepaalde bezwaren heb wil niet zeggen dat ik de methode
zelf aanval. Deze is goed en rechtvaardig. De organisaties hebben
er alleen op toe te zien, dat er geen Ioondrukkende tendens door
ontstaat. Vooropgesteld zij, dat het de uitdrukkelijke bedoeling is,
dat niemand ook maar enig direct nadeel zal hebben van de in
voering der methode. M.a.w., ook al zou bij de waardering volgens
deze methode van een bepaalde functie blijken, dat deze tot nu toe
te hoog werd gewaardeerd, dan zal dit voor de functionaris, die
de functie bekleedt, nimmer financieel nadeel tengevolge hebben.
Alleen zijn opvolger zal dan lager worden betaald.
De grondslag van de methode is de taakomschrijving of functie
beschrijving. De taakanalist zal uw functie op papier zetten.
25
