Aangezien de kadastrering per gemeente plaats heeft, krijgt X
niet één kadastraal perceel, maar vier nummers, nl. één in A en
drie in B.
Welk een bron van fouten en vergissingen zit hier in.
1. X verkoopt zijn vlas te velde, maar berekent de prijs op de ka
dastrale grootte van het perceel in A, dat is voor hem ,,het"
perceel, hij doet in dit geval zichzelf tekort.
2. X moet op een bepaald moment, naar hij meent voor korte tijd,
geld en hypotheek opnemen en verbindt het perceel in A.
Mocht het later tot een executie komen, dan blijkt misschien
eerst dat de perceeltjes in B niet verbonden zijn, dus niet uit
gewonnen kunnen worden.
3. X overlijdt, die behalve de besproken kavel nog andere gron
den in de gemeente B nalaat. De erfgenamen komen overeen
dat P de gronden in A en Q die in B zal krijgen. Q krijgt dus
gronden die bij P in gebruik zijn en onderdelen van zijn kavel
uitmaken. Een bron van ruzie!
Zulke moeilijkheden vinden alle hun grond in het handhaven
van de gemeentegrenzen in een verkaveld gebied
Laten wij nu aannemen, dat de gemeentebesturen de moeilijk
heden gaan ondervinden en wijziging van de gemeentegrenzen bij
de regering aanhangig maken. Wanneer de grenswijziging tot stand
komt, brengt deze met zich een vernummering van veel kadastrale
percelen, de nieuwe kaarten moeten worden gewijzigd, stukken van
het afgebeelde terrein moeten op kaarten van andere gemeenten
worden overgebracht, terwijl de regelmatige opvolging in de num
mering wordt verstoord. Ruilverkaveling is geworden een vaak
omvangrijk werk met zeer veel facetten; weinig of geen aandacht is
er tot nu toe geschonken aan het aanpassen van de gemeente
grenzen aan de nieuwe terrein-indeling.
Een gemeente-grenswijziging is een langdurig proces, dat meestal
nog meer tijd kost dan een lang durende ruilverkaveling. Wanneer
de regering haar aandacht zou willen wijden aan grenscorrecties
bij ruilverkaveling en andere werken en hiervoor een snelle proce
dure zou kunnen voorschrijven zou dit mijns inziens het grote euvel
opheffen dat hierboven beschreven is.
Niet alleen ruilverkavelingen, ook los hiervan staande beeknor
malisaties, wegenverbeteringen, afsnijdingen van rivierbochten enz.
maken gemeentegrenzen los van de topografie van het terrein.
Wanneer wij ons voor ogen houden dat de verwachting bestaat dat
over 50 jaren de helft van Nederland nieuw zal zijn ingedeeld is
het mijns inziens wel verantwoord reeds nu maatregelen te nemen
om het net van gemeentegrenzen aan te passen aan de feitelijke
terreintoestand waarmee het als regel samenviel.
Een korte behandeling vraagt ook het contact van de ruilverka
veling met de Grondbelasting ongebouwd. Deze belasting wordt
van de ongebouwde gronden geheven naar hun belastbare op-
95
